ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Του Γιώργου Φλωρά

ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΧΩΡΙΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ; Του Γιώργου Φλωρά

Εδώ και μερικά χρόνια προσπαθώ να πείσω τους συνομιλητές μου ότι το πρόβλημα στην Ελληνική Οικονομία δεν είναι οι φόροι, είναι η έλλειψη απονομής Δικαιοσύνης. Όσοι έχουν την υπομονή να με ακούσουν (μειοψηφία ομολογώ) το σκέφτονται. Όσοι δεν έχουν υπομονή, με χαρακτηρίζουν ποικιλοτρόπως. Είμαι «εργάτης» της Ανάπτυξης εδώ και δεκαετίες. Από απλός εργαζόμενος στην οικογενειακή επιχείρηση έως manager με ενασχόληση με διάφορα αντικείμενα επιχειρηματικού ενδιαφέροντος. Αυτό που μου δίνει άποψη για το θέμα της Δικαιοσύνης είναι το γεγονός ότι έζησα και ζω πολλά που την αφορούν, ιδίως σε σχέση με το επιχειρηματικό κομμάτι.

Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι εδώ και 20 χρόνια η Ελλάδα επέβαλε φόρο στις επιχειρήσεις 10%. Πιστεύει κανείς ότι με αυτά που βιώσαμε ως επιχειρηματικός κόσμος θα ήμασταν σήμερα μια σπουδαία Οικονομία; Ας δούμε λοιπόν σε τι περιβάλλον ζούσαμε (και εν μέρει ζούμε ακόμα) για να δούμε κατά πόσο η έλλειψη απονομής Δικαιοσύνης επηρέασε την Ανάπτυξη και την Ευημερία.

1. Για να πάρεις επιστροφή ΦΠΑ έπρεπε να περιμένεις χρόνια, να λαδώσεις τον εφοριακό, να σε περάσουν από σωρεία ελέγχους και ίσως να μην πάρεις ποτέ πίσω τον ΦΠΑ. Είναι αυτό Δίκαιο;
2. Η φορολογία ξεπερνούσε συστηματικά το 50%-60% γιατί εκτός από τον συνηθισμένο φόρο θα είχες πάντα και έλεγχο από την Εφορία με βάση τον οποίον έπρεπε να πληρώσεις επιπλέον φόρο, έκρυβες δεν έκρυβες εισοδήματα. Οι Ελεγκτές σε εκβίαζαν και αν δεν ήθελες να κλείσεις ή να πάθεις εγκεφαλικό αναγκαζόσουν να συμφωνήσεις. Αυτό οδηγούσε στην συνέχεια να γίνεις κλέφτης, αφού κλέφτη θα σε έβγαζαν έτσι και αλλιώς. Είναι αυτό Δίκαιο;
3. Είχαμε 6500 πορείες που έκλειναν τελείως το Κέντρο της Αθήνας, σε διάστημα 2 ετών!! Το αν καταστρεφόντουσαν οι επιχειρήσεις του Κέντρου ήταν αδιάφορο σε όλους. Είναι αυτό Δίκαιο;
4. Το παραεμπόριο οργίαζε υπό την προστασία της Πολιτείας καταστρέφοντας νόμιμες επιχειρήσεις. Είναι αυτό Δίκαιο;
5. Όταν πτώχευες ήσουν ένας κατεστραμμένος για μια ζωή. Καμία πρόβλεψη για Δεύτερη Ευκαιρία στους Έντιμους Πτωχεύσαντες. Είναι αυτό Δίκαιο;
6. Τα λαμόγια έριχναν έξω τις επιχειρήσεις τους με δόλο και εμφανιζόντουσαν σαν να μην συμβαίνει τίποτα με νέες επιχειρήσεις για να ξαναδαγκώσουν. Είναι αυτό Δίκαιο;
7. Τα καρτέλ έκαναν πάρτι και διέλυαν κάθε Μικρομεσαία ελληνική επιχείρηση. Μόλις μια επιχείρηση σήκωνε κεφάλι με ελπίδες για ανάπτυξη και εξαγωγές απλά την έκλειναν. Οι τιμές προμήθειας για σημαντικούς κλάδους ήταν πανάκριβες (λόγω καρτέλ) και κάθε προσπάθεια για παράλληλες εισαγωγές άκαρπη. Η Επιτροπή Ανταγωνισμού έπινε καφεδάκια με τα καρτέλ και γέλαγε με τις διαμαρτυρίες της αγοράς. Είναι αυτό Δίκαιο;
8. Οι εισφορές στο ΤΕΒΕ δεν είχαν σχέση με το πραγματικό εισόδημα. Είναι αυτό Δίκαιο;
9. Η ΑΕΠΙ ερχόταν στα καταστήματα συνοδεία Αστυνομίας και πολλοί επαγγελματίες βρέθηκαν φυλακή για μια αστική διαφορά μαζί της. Η ΑΕΠΙ σε καταδίκαζε στο Ποινικό δικαστήριο με ψευδή στοιχεία αφού έστελνε στα δικαστήρια τους ίδιους μάρτυρες που ουδέποτε είχαν έρθει στο κατάστημά σου (ενώ το ισχυριζόντουσαν). Είναι αυτό Δίκαιο;
10. Ο κάθε Δήμος εκβίαζε τα περίπτερα και τα καταστήματα εστίασης με παράλογες απαιτήσεις, όρους και προϋποθέσεις για άδεια λειτουργίας. Αν έπρεπε να μεταβιβάσεις κατάστημα υγειονομικού ενδιαφέροντος ή (πχ) εκπαιδευτήρια και είχαν αλλάξει οι όροι και δεν μπορούσες να τους ικανοποιήσεις, απλά το έκλεινες. Αλίμονό σου δε αν ήσουν προεκλογικά υποστηρικτής του αντιπάλου του Δημάρχου, την είχες βάψει. Είναι αυτό Δίκαιο;
11. Όποιος Δημόσιος υπάλληλος υπέγραφε μπορούσε και εκβίαζε, αν ήθελε, την επιχείρηση (όχι όλοι αλλά πολλοί). Όλοι γνωρίζουμε ότι ο υπογράφων θα καθυστερήσει (ηθελημένα ή μη) και αν θέλεις να κάνεις την δουλειά πρέπει να του τα σκάσεις. Είναι αυτό Δίκαιο;
12. Για να πάρεις την τελική άδεια για να κάνεις μια επένδυση έπρεπε να περάσουν χρόνια και δεκάδες έως εκατοντάδες υπογραφές (ανάλογα το μέγεθος της επένδυσης), υπογραφές που συνοδευόντουσαν πολλές φορές από μπαξίσι. Είναι αυτό Δίκαιο;
13. Για να πάρεις τα χρήματα της επιχορήγησης από το ΕΣΠΑ έπρεπε να λαδώσεις τους ελεγκτές και μια σειρά από δημόσιους υπαλλήλους για να υπογράψουν και να εκταμιεύσουν. Έγιναν σωρεία επενδύσεων φάντασμα, χωρίς να πέσει ένα τούβλο, απλά και μόνο επειδή ήταν «δικός μας άνθρωπος» ο ελεγκτής και ο Πολιτικός της περιοχής. Είναι αυτό Δίκαιο;
14. Αν είχες μια μουτζούρα στα βιβλία που ήταν προς έλεγχο (πχ βιβλίο προσλήψεων) έπεφτε πρόστιμο γιατί εξορισμού ήσουν λαμόγιο που έκανες την μουτζούρα για να κλέψεις. Είναι αυτό Δίκαιο;
15. Έπρεπε να λαδώσεις ως και τον υπάλληλο στο Λιμάνι για να βγάλεις το εμπόρευμά σου γρηγορότερα από τον (έως και) ένα μήνα που ήθελαν με τις κανονικές διαδικασίες. Είναι αυτό Δίκαιο;
16. η κάθε Siemens κέρδιζε διαγωνισμούς λαδώνοντας και στο τέλος ο κάθε Χριστοφοράκος έφευγε από την Ελλάδα σαν κύριος. Είναι αυτό Δίκαιο;

Η απονομή Δικαιοσύνης δεν είναι απλή υπόθεση.

Ξεκινάει από την βούληση των Δικαστικών και Εισαγγελικών Λειτουργών και συνεχίζει με το τι νομοθετεί η Βουλή.

Απαραίτητη προϋπόθεση για απονομή Δικαιοσύνης είναι η Ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και (κατά τη γνώμη μου) η Ανεξαρτησία της 4ης Εξουσίας, του Τύπου. Όταν οι δυο αυτοί πυλώνες της Δημοκρατίας λειτουργούν, θα έρθει Ανάπτυξη.

Αυτό εκμεταλλεύονται επί δεκαετίες τα κάθε λογής λαμόγια και η πραγματική Ανάπτυξη δεν ήρθε ποτέ. Και ούτε θα έρθει αν η Δικαιοσύνη δεν γίνει απολύτως Ανεξάρτητη. Με πλήρη αποκοπή της εκλογής της ηγεσίας της από την Πολιτική εξουσία.